DALMATYŃCZYK


Grupa FCI: VI (psy gończe)
Sekcja: 3 (rasy pokrewne)
Pochodzenie: obszary byłej Jugosławii
Pierwotne przeznaczenie: eskortowanie powozów
Długość życia: 11-13lat
Wzrost: 56-61cm
Waga: 23-25kg


Wyróżnia go nakrapiana szata. Jest swietnym psiem dla energicznego właściciela. W XVII wieku zatrudniono go jako psa eskortującego karety i powozy, biegnącnego przy nich często przez 30km lub wiecej. Obecnie jego otwarty, przyjazny temperament przyczynił siędo jego popularności jako psa rodzinnego, zachował jednakże swoją miłość do biegu i koni. W ostatnim czasie film ,,101 dalmatyńczyków'' zainspirował wielu do zakupu szczeniąt dalmatyńczyka, nie wzięto jednak pod uwagę tego, czy pies wychowany do biegu w maratonach będzie pasował do ich stylu zycia. Nie popełnij tego błędu-jest to wspaniały pies do odpowiedniego domu, kochajacy, inteligentny, dobroduszny i zabawny, lecz zupełnie nie nadający się do osiadłego trybu życia. Początki dalmatyńczyka są nie jasne. Nie ma dowodów na związki z Dalmacją (cześcią byłej Jugosławii); prawdopodobni obecna rasa została wyhodowana w osiemnastowiecznej Anglii.




UMASZCZENIE


Najlepiej znany jest klasyczny biały w czarne kropki, istnieje jednak odmiana w kropki brązowe. Od psów wystawowych wymaga się zaokrąglonych, równomiernie rozłożonych kropek, zły wzur na skórze dyskwalifikuje je z wystawy, co nie oznacza, że nie mogą być zwierzętami domowymi.




PIELĘGNACJA SZATY


Krótka, lśniąca szata nie wymaga długich zabiegów pielęgnacyjnych. Należy ją regularnie szczotkować, aby usunąć wypadającą sierść. Potencjalni właściciele muszą zdawać sobie sprawę, że Dalmatyńczyki silnie linieją, zostawiając białe włosy na meblach i ubraniach.




JAK SPRAWUJĄ SIĘ JAKO PSY RODZINNE?


Dla aktywnej rodziny, dalmatyńczyk jest wspaniałym psem. Lubi dzieci i zabawy. Raczej nie nadaje się dla rodzin z dziećmi poniżej dziesiątego roku życia, jest bowiem dość żywiołowy i jest wymagający, zanim dojrzeje.




RODZAJ DOMU


Potrzebuje domu z dostępem do otwartej przestrzeni, nie musi jednak mieszkać na wsi. Łatwo się dostosowuje, gdy ma zapewnione towarzysko i dostateczną ilość ruchu. Najlepiej zapewnić mu dostęp do ogrodu, gdzie będzie mógł spalić trochę energii.


WŁAŚCICIEL


Te energiczne psy potrzebują równie energicznych właścicieli, którzy lubią długie spacery i mają czas na zabawę (zwłaszcza grę w piłkę). Dalmatyńczyki potrzebują także towarzystwa - gdy są go pozbawione, wyrażają to głośno i destruktywnie. Dobrze wychowany, dorosły Dalmatyńczyk jest wspaniałym towarzyszem, szczenięta jednakże są zbyt żywiołowe i psotne aby przebywać w towarzystwie małych dzieci i osób starszych.




STOSUNEK DO INNYCH ZWIERZĄT


Lubią konie, zasadniczo żyją też w zgodzie z innymi zwierzętami domowymi. Są jednakże wielkimi, skocznymi psami, które mogą być zbyt entuzjastyczne dla psów mniejszych ras.




ILE RUCHU?


Dalmatyńczyki były wychowywane do biegu w maratonach, dorosłe osobniki potrzebują więc wiele ruchu - przynajmniej godzinnego spaceru dziennie. Szczenięta poniżej roku życia powinny mieć ograniczony ruch, aby zapobiec uszkodzeniu dorastających kości. Jeżeli dalmatyńczyk zostanie pozbawiony ruchu, wykorzysta energię w inny sposób, najprawdopodobniej kosztem mebli i sprzętów domowych.




JAK ŁATWO JE WYSZKOLIĆ?


Ta inteligentna rasa uczy się szybko i może zostać wyszkolona do wysokich standardów, jednakże szkolenie nie jest łatwe. Są to uparte psy, ich szkolenie wymaga cierpliwości, wytrwałości i konsekwencji, aby wdrożyć je do posłuszeństwa.




JAKIE MAJĄ ZALETY?


Lojalny, inteligentny, tolerancyjny, przyjazny, niezmordowany, opiekuńczy, świetny kompan na długie wędrówki.




CZEGO WARTO SIĘ WYSTRZEGAĆ?


Ruch i szkoleie sa konieczne, aby zapobiec chuligańskim wybrykom. Mocno linieje. Należy z rozwagą wybierać hodowcę, gdyż niektórzy komercjalni hodowcy sprzedaja psy z nietypowym złym temperamencie.




PROBLEMY ZDROWOTNE


Dziedziczna głuchota, kamienie pęcherza moczowego, szczególnie przy zastosowaniu diety wysokobiałkowe i problemy ze skórą.

ŹRÓDŁO ,,MÓJ PIES'' BY AMANDA O'NELL.

DOG NIEMIECKI

Nikt do końca nie wie, gdzie powstała obecna nazwa tej rasy. Pies na pewno wywodzi się z Nimiec, gdzie nadal jest znany jako deutsche dogge ( ,, dogger '' po niemiecka oznacza mastiffa ). Wyhodowany przez skrzyżowanie różnych typów kraowych mastiffów. Dwóch głównych przodków doga niemieckiego to bardzo podobne ulmer dogge i danish dogge; zostały one skrzyżowane i dały jedną rasę w 1876 roku. To takie ciekawostki  a teraz przejdźmy do charakterystki psa.

ROZMIARY

Pies: wysokość = 84 - 91 cm.

Suka: wysokość = 76 - 84 cm.

WYGLĄD = Królewski pies, jeden z najwyższych na świecie, o budowie pełnej wdzięku i solidnej, z długimi nogami i dostojną głową praz z charakterystycznym łagodnym i spokojnym spojrzeniem.

SIERŚĆ=  Krótka, gruba i lśniąca, w wielu kolorach: intensywnym czarnym, stalowoszarnym lub płowym, czarnym i białym (znany jako ,,arlekin'') oraz pręgowanym.

ZDROWIE = Skłonność do dysplazji stawu biodrowego, niektórych rodzajów raka i chorób serca. Podobnie jak inne psy o głębokiej klatce, dog niemiecki może mieć skłonność do zaparć, poważnej choroby związanej z trawieniem, która wymaga pilnej interwencji weterynarza.

Właściciel powinien mieć energię i fundusze, aby poradzić sobie z tym wielkim psem. Wyżywienie doga niemieckiego jest drogie, wiele wydaje się też na weterynarza, a ćwiczenia i pielęgnacja psa są czasochłonne. Z powodu swoich rozmiarów wymaga starannego szkolenia; nazbyt entuzjastyczny dog niemiecki może w sposób niezamierzony spowodować zniszczenia.

Przepraszam za wielkość zdjęcia, ale inaczej się nie dało zrobić, aby się zmieściło, więc proszę kliknąć i pokaże się zdjęcie w pełnym rozmiarze.

 PEKIŃCZYK

Władczy i pewny siebie Pekińczyk często określany jest jako ,,kot honoris causa'', cechuje go bowiem gracja ruchów i skłonności do zabawy. Jest psem o wspaniałej osobowości, dobrych manierach, oddanym właścicielowi, lecz jednocześnie jednym z najbardziej upartych i zadufanych w sobie. Pomimo wyglądu psa salonowego, jest typem sportowca, który nie znosi być wyłączany z jakichkolwiek zabaw. Współczesne mody wystawowe narzuciły niestety przesadzone normy jego silnie zredukowanej kufy i bujnej szaty, co nie pozwala mu na taką aktywność, jakiej by sobie życzył. Jego potrzeby pielęgnacji sierści oraz wymagania zdrowotne to zbyt wielkie wyzwanie dla wielu właścicieli zwierząt. Ostatnie badania genetyczne wykazały, że Pekińczyki to jedna z najstarszych ras psów. Wywodzą się z Chin, gdzie były nieznane aż do połowy XIX wieku. Współcześnie wytworny pies wystawowy, pozostający czarującym towarzyszem.

UMASZCZENIE

Kolorystycznie mogą występować wszystkie rodzaje umaszczenia z wyjątkiem albinoicznego. Popularne kolory to rudy, srebrzystopłowy, czarny, biały, kolorowy.  Umaszczonych jednolicie zazwyczaj występuje ,,maska'' lub ,,okulary''.

PIELĘGNACJA SZATY

Gęsta szata wymaga codziennej pielęgnacji, głębokiego czesania włosianą szczotką i grzebieniem, z poświęceniem szczególnej uwagi miejscom z grubym futrem - za uszami i pod ,,pachami''. Podczas sesji pielęgnacyjnej należy też zwrócić uwagę na sprawdzenie i wyczyszczenie fałdy nosowej oraz wyszczotkowanie zabrudzonej sierści  na przednich i tylnych łapach. Wiele współczesnych pekińczyków ma tak długą sierść, że ich właściciele decydują się na jej skrócenie, zarówno dla własnej wygody, jak i dla lepszego samopoczucia psa.

JAK SPRAWUJĄ SIĘ JAKO PSY RODZINNE

Mają tendencję do przywiązywania się do jednego właściciela,lecz jeżeli wychowywane są w rodzinie,obdarzają uczuciem wszystkich jej członków. Nie poleca się ich dla rodzin z małymi dziećmi, gdyż są wrażliwe na brutalne zaczepki. Doceniają natomiast taktowne,starsze dzieci,z którymi mogą się bawić.

RODZAJ DOMU

Świetnie czuja się zarówno na wsi,jak i w domu,jeżeli są ze swoim właścicielem.Lubia ogród,gdzie mogą zbrudzić sierść błotem i rzepami,a potem poddać nowym zabiegom pielęgnacyjnym.

WŁAŚCICIEL

Pekińczyki potrzebują kochających właścicieli,którzy są w stanie poświęcić im dużo czasu.Marnują się,gdy właściciel nie podziela ich instynktu zabawy.Nie są dobrym wyborem dla entuzjastów porządku,gdyż w miejscu,gdzie przebywają,dywan i meble pokryte są skołtuniona sierścią.Ich sierść może też służyć za środek transportu niewiarygodnej ilości błota i wody.

STOSUNEK DO INNYCH ZWIERZĄT

Pekińczyki są bardzo przyjazne w stosunku do innych zwierząt,jednakże,tak jak wszystkie psy,powinny zostać oswojone z małymi zwierzętami.Nie powinny być zachęcane do zabawy z rasami żywiołowymi,gdyż ich oczy są podatne na infekcje gdy zostaną uderzone.W przechadzkach poza miastem,uważaj na pasące się zwierzęta hodowlane.Większość Pekińczyków uważa się za psy myśliwskie i goni owce jeżeli nie zostały nauczone,żeby tego nie robić.

ILE RUCHU?

Pekińczyki lubią spacery i wycieczki,lecz ich gęsta szata i problemy z oddychaniem uniemożliwiają im pokonywanie długich dystansów.Codzienne spacery w jego własnym tempie,na dystansie,który sam wybierze pomoże w utrzymaniu zdrowia i dobrej kondycji.Nigdy nie należy wyprowadzać go na spacer w upał,gdyż

szybko się przegrzewa.

JAK ŁATWO JE WYSZKOLIĆ?

Inteligentne,szybko się uczą,lecz wolą raczej szkolić właściciela niż samemu poddać się szkoleniu,zgodnie z powiedzeniem"dziewięć na dziesięć Pekińczyków jest nieposłusznych,dziesiąty głuchy".Są jednak skłonne do współpracy jeżeli wierzą,że właściciel ma dobry powód do wydawania poleceń.Lubią się popisywać.Niektóre z nich osiągnęły nawet sukcesy w konkursach posłuszeństwa.

JAKIE MAJĄ ZALETY?

Oddane,zabawne,inteligentne,stabilne,dostojne,

czujne,swawolne,chętne do zabaw,kochające,wrażliwe,łagodne

CZEGO SIĘ WYSTRZEGAĆ?

Wysokich wymagań pielęgnacyjnych.Zredukowany nos prowadzi do trudności w oddychaniu.Pekińczyki chrapią,mają świszczący oddech i tendencję do kichania w twarz właściciela.

PROBLEMY ZDROWOTNE:

 Mogą także cierpieć na przemieszczanie rzepki (patella luxation),defekty gruczołów łzowych i ból w fałdzie nosowej.

Podatne na problemy z oddychaniem,przegrzanie,urazy oczu i kręgosłupa.

STOSUNEK DO INNYCH PSÓW = WSPANIAŁY.

SPOKÓJ = DOBRY.

BRAK NISZCZYCIELSKIEGO DZIAŁANIA = DOBRY.

ZACHOWANIE OBRONNE = PRZECIĘTNE.

BRAK PRAWDOPODOBNEGO ODDALENIA SIĘ = PRZECIĘTNY.

STOSUNEK DO DZIECI = DOBRY.

ŁATWOŚĆ TRESURY = SŁABY.

WZROST SAMCA = 15 - 23 CM.

WZROST SAMICY = 15 - 23 CM.

WAGA = 2,75 - 5,5 KG.

DŁUGOŚĆ ŻYCIA = 12 - 14 LAT.

ŹRÓDŁO = KSIĄŻKA ,,MÓJ PIES'' BY AMANDA O'NELL.