środa, 6 lipca 2011

Yorkshire Terrier.
Yorki to teriery w skórze psa pokojowego - wytworna, zminiaturyzowana wersja przodkód - łowców szczurów. Pomimo małych rozmiarów i dekoracyjnej szaty, zachował ruchliwy i żwawy charakter teriera. Przywiązany do właściciela, jest entuzjastycznym (czasem nadmiernie) stróżem, zapalonym myśliwym (gdy pojawia się okazja) i kochającym, z zarazem wymagającym, towarzyszem. Nie myl go z psem pokojowym: potrzebuje wyzwań umysłowych i fizycznych, jeżeli nie chcesz aby stał się znudzony lub sfrustowany. Nie uznaje swojego małego wzrostu i potrafi być agresywny w stosunku do większych psów, jeżeli nie zostanie z nimi oswojony od okresu szczenięcego. To mały pies o wielkiej osobowości. Yorki wystawowe i te trzymane w domu różnią się zarówno rozmiarami, jak i szatą. Te wychowanie w domu są często większe, a ekstrawagancka szata wystawowa, z opadającymi na ziemię jedwabistymi puklami włosów, jest trudna do osiągnięcia w rodzinie.

Umaszczenie
Ciemny, stalowoszary tułów ze złocistą, podpaloną głową, nogami i klatką piersiową. Szczenięta mają tylko podpalane kropki, które stopniowo rozwijają się w stalowy kolor i rozszerzają - proces ten może zająć do trzech lat.

Pielęgnacja szaty:
Piękna, jedwabista szata wymaga codziennego czesania i szczotkowania, co zapobiega kołtunieniu, a włosy nad oczami powinny być wycinane lub związane. Wielu właścicieli preferuje krótkie strzyżenie sierści. Pełna, spływająca z grzbietu szata wystawowa może zostać wypielęgnowana tylko dzięki codziennym wielogodzinnym zabiegom, i zachowania między wystawami przez zawinięcie w bibułę.

Jak sprawują się jako psy rodzinne?
Yorki są najlepszymi kompanami dla dorosłych, dobrze też funkcjonują w rodzinie z grzecznymi, starszymi dziećmi. Nie poleca się ich dla małych dzieci, jako że ich małe rozmiary sprawiają że są wrażliwe na zaczepki i mogą ugryźć w odruchu samoobrony.

Rodzaj domu:
Dość małe do życia w mieszkaniu, i dość twarde do życia na wsi, mogą więc dopasować się wszędzie. Jako psy wiejskie, potrzebują kontroli aby trzymać się z dala od wchodzenia w szkodę i króliczych nor; jako psy miejskie, potrzebują dostępu do parku lub ogrodu i właściciela zdającego sobie sprawę, że łatwo go nadepnąć na ulicy.

Właściciel:
Jako pies oddany i wymagający, York potrzebuje właściciela gotowego poświęcić mu dużo czasu. Jest idealny dla aktywnych, starszych ludzi, dostarczając im motywacji do utrzymywania aktywności fizycznej i dobrej formy. Może być także psem w mądrej rodzinie. Nie gubi sierści, może więc przebywać w towarzystwie astmatyków i alergików.

Stosunek do innych zwierząt:
Jak większość terierów, Yorki będą szczęśliwe z innymi zwierzętami, gdy się do tego przystosują. Nie powinno się im jednak ufać jeżeli chodzi o małe gryzonie, takie jak myszy czy chomiki. Muszą również zostać oswojone z większymi psami w okresie szczenięcym, aby zapobiec agresji.

Ile ruchu?
Wystarczą dwa krótkie spacery dziennie aby utrzymać dobrą kondycję, ale Yorki będą się cieszyć każdą aktywnie spędzoną chwilą. Rasa ta ma niski poziom tolerancji na nudę, więc im więcej zapewnisz im zajęć, tym lepiej.

Jak łatwo je wyszkolić?
Yorki są inteligentne i szybko się uczą podstawowych zasad towarzystwa, ale potrafią być uparte, a ich niezależność i łatwość rozprasza się utrudnia im posłuszeństwo. Ich energia i entuzjazm natomiast sprawiają, że odnoszą sukcesy w pokazach zwinności.

Jakie mają zalety?
Inteligentne, żywe, chętne do zabawy, czujne, kochające, łatwo się dostosowujące, długowieczne, sierść nie powodująca alergii, łatwe w transporcie.

Czego należy być świadomym?
Wysokich wymagań pielęgnacyjnych. Mogą być głośne jeżeli nie są wyszkolone oraz agresywne gdy się je drażni lub gdy są nieprzystosowane. Samce mogą być nadpobudliwe seksualnie (zazwyczaj problem rozwiązuje się za pomocą kastracji). Jak we wszystkich popularnych rasach, należy strzec się hodowców komercyjnych, którzy mogą sprzedawać fizycznie i psychicznie wadliwe szczenięta.

Problemy zdrowotne:
Ogólnie dość zdrowa rasa. Odnotowane problemy to dyslokacja łokcia i rzepki, zdeformowane kręgów, choroba Perthesa (atakująca staw biodrowy), katarakty, epilepsja, szmer serca.


Stosunek do innych psów: Przeciętny

Spokój: 
Słaby

Brak niszczycielskiego działania: 
Przeciętny

Zachowanie obronne: 
Przeciętny

Brak prawdopodobieństwa oddalenia się: 
Przeciętny

Stosunek do dzieci: 
Przeciętny

Łatwość tresury: 
Przeciętny


Wzrost samca: 18-22,5 cm

Wzrost samicy: 
18-22,5 cm

Waga: 
do 3,2 kg

Długość życia: 
12-17 lat



1 komentarz:

  1. To mój ulubiony post jeżeli chodzi o te co do tej pory napisałaś i pewnie jest tak dlatego ,że po prostu kocham Yorkshire Terriery.
    "Yorki są inteligętne" - głupki czytajcie to i zobaczcie ,że zawsze kłócąc się z wami mam rację. (do tych co mówią ,ze Yorki są głupie).
    Bardzo mi się podobał post jest niezwykle ciekawy idealny dla kogoś kto zastanawia się nad kupieniem pieska tej rasy.
    Muszę powiedzieć ,że zgadzam się z tym ,że nie pasują do domu z małymi dziećmi. Mój York nie cierpi mojej małej kuzynki (4 lata) ,bo ona go męczy i nosi przez co ją gryzie. Za to uwielbia jej siostrę (9 lat) ,która się z nim bawi i nie nosi go.

    No to chyba wszystko co chciałam napisać.

    Pozdrawiam i życzę weny.

    OdpowiedzUsuń